کبوترانه

گذرگهی بوداین کوچه باغ سبز جهان         گلی بچین وبیاور به محضر خوبان

اسیر شاخه وبرگش شدی نیابی راه          به پیچ غصه وماتم تو نیک اندیشان

میان کوچه اگر بچه گرم بازی شد           به وقت رفتن خانه بگرید از خویشان

توگل بچین زمیان هزار سبزه وخار          که طبع نیک تورادادخالق رحمان

بهای گوهر جانت بهشت رضوانست          چه حیف گر بفروشی به هرچه غیرازآن

اگرچه زادن ومردن روندتکراریست          همیشه درعجب است آدمی زرفتن جان

هزار قافله رفتندونقششان باقیست          بکوش نقش توماند به خاطر نیکان

الهه جاودانی