کبوترانه

بانوتومی توانی باشی پلیس لایق       راننده ی تریلی کشتی جت اسکی قایق

بازاریاب ماهر   معماریامهندس         یاکارمنددولت منشی پخش عایق

البته می توانی فضانوردباشی           یافاتح قله ی کوههای سردباشی

یادرفنون رزمی باشی حریف ده مرد     درکارهای مشکل بهترزمرد باشی

امابه چشم خالق یک شغل هست زیبا     خالق وجود زن رالایق بدیده تنها

آرامش ونشاط وصبرومحبت وعشق      ابزار های آن درعمق وجودزنها

بانوی خانه بودن گرمی به خانه دادن     چون همسرو چومادر عطری به خانه دادن

تامین عشق خانه سنگ صبور شوهر      الگوی کاملی از انسان به بچه دادن

درپرورش انسان همچون مدیر دانا        آگاه به زمانه چون رهبری توانا

آری نتیجه ی آن پیداست درشهیدان      محصول صبرمادر دریک شهید برنا

البته می توان شد ابزارصنعت وکار       اماطراوت زن کم میشود به این کار

کمبود مهروشادی گردد نصیب کودک       خانم که گشت شاغل مردان شوند بی کار

باید که چشممان راباآب دین بشوییم      دراین لطافت زن یک مرد رانجوییم

درشغل اصلی زن گنج بهشت اعلاست      این حرف فاطمه بودپس یا علی بگوییم

الهه جاودانی

چشم وگوشم دو سوی میدان است چون علی از نفوذمی گوید    بی بصیرت قدم ندارم پیش رهبرم از نفوذ می گوید

بدر را پشت سرگذاشته ایم نهروان هم درانتظار من است     خواب اشعث بدیده ام عجبا بانقاب زبیر کنار من است

ابن ملجم دراین حوالی هست بوی نحسش به شهر پیچیده     شهر اما نه شهر کوفه بود سالها با معاویه جنگیده

این اهالی هزار قاسم داد همه با یک اشارت رهبر      صد هزار اکبرش شده پر پر به فدای ولایت رهبر

مادر اینجا به عشق ولایت او با بصیرت به بچه شیر دهد     صدهزاران ابوذر وعمار بادودستش به این امیردهد

گرچه دوران فتنه ها گشته گیج وسر در هوا نمی مانیم       چشممان تا به امر سیدعلی ست از ولایت جدانمی مانیم

شعرازالهه جاودانی

ای تجلی محبت جان ما مولا محمد(ص)            صورت مهر خدایی سیرتت زیبا محمد(صلوات ا..علیک)

آینه دار خدایی آینه محو جمالت                 شکر ایزد باب امت آمده دنیا محمد(صلوات ا..علیک)

وقتی کسی را ازدست می دهیم  هرچه او مهربانتر بوده باشد تحمل داغ فراغش  برایمان سخت تر است

فکرکن

کسی که رحمت للعالمین را از دست داده درحالی که تارو پود وجودش آن رحمت رادرک کرده وبا آن پرورش یافته چه بار غمی را به دل

می کشد

جانم فدای قلب پردردت ای مادر پدر ای فاطمه جان !تسلیت …!

روز غربال است مومن پس بچسب اینک کلاه     تانگردی عبرت خلق ونلغزی سوی چاه

روزگاری بس غریب است وعجایب پیش رو     دوره ی آخرزمان وفتنه ها باشد به راه

خوب بنگرحفظ دین مانندآتش درکف است     گوش کن آه سقوط خاص ها دراشتباه

ریسمان عترت وقرآن بپیچ اندر کفت      غفلت از راه ولایت در پی اش یک عمرآه

نیک می آیدصدای پای منجی گوش کن     شب سرآمدچشم واکن می رسداینک پگاه

الهه جاودانی